دستور خط زبان مجموعه ای از نمادها (حرفی و حرکات) مورد استفاده برای نوشتن زبان و همچنین مجموعه ای از قوانین توصیف چگونگی نوشتن این حرفی از جمله املا و تلفظ و سرمایه است. عبارت از ορθά یونانی ortha ("به درستی") مشتق شده است و γράφειν graphein (به "نوشتن").

دستور خط از تایپوگرافی متمایز است. دستور خط شامل سیستم نوشتاری زبان. انگلیسی، به عنوان مثال، الفبای 26 حروف consonants و مصوت است، اما بدون علامت یا نشان حجاری برای استرس است. با این حال، هر حرف انگلیسی بیش از یک صدا را نمایندگی کند و بسیاری از صداهای فارسی (واج) ممکن است بیش از یک نامه نوشته شده است. به عنوان مثال یک قانون املایی توصیف چگونه نامه استفاده می شود من قبل از پست جز بعد از c است؛ دیگری است که جمع با حرف s بدون در نظر گرفتن اینکه آیا آن تلفظ به عنوان (s)، در گربه ها، یا (z)، که در سگ نوشته شده است. علاوه بر این، ترکیب حروف digraphs، مانند هفتم، نمایندگی تنها برای تلفن های موبایل در انگلیسی به نام . زبان های دیگر که استفاده از همان حروف الفبا انگلیسی همان digraphs را استفاده کنید. Orthographies

یکی از پیچیده ترین است که ژاپنی است که با استفاده از ترکیبی از چندین هزار logographic حرفی (کاراکتر چینی Hanzi) کانجی به نام syllabaries دو کاتاکانا و هیراگانا و الفبای لاتین romaji نامیده می شود. همه کلمات در زبان ژاپنی می شود نوشته یا کاتاکانا هیراگانا، و یا rōmaji و و بسیاری هم فرم کانجی. انتخاب از کدام نوع از نوشتن به استفاده از تعدادی از عوامل از جمله کنوانسیون های استاندارد خوانایی و سبکی انتخاب بستگی دارد. دستور خط توصیف به عنوان 'کارآمد' اگر یک علامت یا نشان حجاری در هر سخنرانی صدا (واج) و بالعکس است، اما چند سیستم کامل شود ممکن است.

دستور خط که تمام صداهای زبان، مانند کسانی که از ایتالیایی فارسی یا عربی، نمایندگی را "ناقص" نامیده می شود. Orthographies ناکارآمد و معیوب ممکن است انگیزه اصلاح تلفظ.